Przykłady działań na wektorach w postaci analitycznej


Fizyka jest odlotowa

Dane odnoszące się do przykładów poniżej:
Wektory wyjściowe:


Liczba:
a
= 3

Wektor wynikowy: 
liczba wynikowa: c

Rodzaj działania

zapis

Przykład i komentarz

Dodawanie wektorów

 

(2 + 3, 5 + (-7)) = (5, -2)

Dodajemy odpowiednie współrzędne.

Z = (5, -2)

Odejmowanie wektorów

 

(2 - 3, 5 - (-7)) = (-1, 5 + 7) = (-1, 12)

Odejmujemy odpowiednie współrzędne.

Z =  (-1, 12)

mnożenie wektora przez liczbę

 

3 ∙ (2,5) = (6,15)

mnożymy przez liczbę, każdą ze współrzędnych wektora.

Z = (6,15)

Mnożenie skalarne wektorów

c = wx vx + wy vy

(2,5) ∙ (3,-7) = 6+(-35)=-29

mnożymy przez siebie współrzędne obu wektorów, a otrzymane iloczyny dodajemy

mnożenie wektorowe wektorów

Wartość wektora Z można obliczyć ze wzoru:

Wartość iloczynu wektorowego wektorów (2,5) i (3,-7)

|(2,5) x (3,-7)| = |-14 -15|=|-29|=29

Aby otrzymać wartość iloczynu wektorowego, mnożymy współrzędne "na krzyż", otrzymane iloczyny odejmujemy i wyciągamy wartość bezwzględną z wyniku.

znajdowanie wartości wektora

na płaszczyźnie:

w przestrzeni:

otrzymujemy skalar


Podnosimy współrzędne do kwadratu, wyniki dodajemy, a otrzymaną sumę pierwiastkujemy.

 
To jest obrazek dla urozmaicenia wyglądu podręcznika

Istnieje oczywiście wzór na wszystkie składowe iloczynu wektorowego, ale posługuje się on najczęściej zaawansowanym matematycznie pojęciem tensora (patrz krótkie wyjaśnienie) i w licealnym (i tym bardziej gimnazjalnym) programie fizyki nie jest on ani uwzględniony, ani wykorzystany. 
Pełną tabelę, łącznie ze wspomnianym wzorem, zamieszczę w ostatecznej CD - romowej wersji Podręcznika.