Weźmy pod uwagę najprostszy możliwy obwód zawierający źródło prądu i jeden odbiornik (opornik) w którym wydziela się energia elektryczna czerpana ze źródła. Założymy tu dodatkowo, że nasze źródło prądu jest źródłem doskonałym stałonapięciowym – tzn. dostarcza nam prąd o stałym napięciu bez względu na wartość oporu do niego podłączonego.

Na rysunku przewody doprowadzające mają postać kresek, opornik (odbiornik prądu) oznaczony jest przez mały prostokąt, źródło zaś symbolizowane jest przez dwie kreski prostopadłe do przewodów (dłuższa cienka kreska oznacza biegun dodatni, a krótsza grubsza – ujemny).

W przypadku, gdy źródło prądu nie jest określone jak typowe ogniwo (może to być np. zasilacz, czy jakiś inny układ elektroniczny) stosuje się też jego oznaczenie w postaci samych zacisków.

W takiej sytuacji schemat nie sugeruje (co zwykle w domyśle przyjmuje się w przypadku ogniw), że źródło prądu charakteryzuje się oporem wewnętrzny.

Więcej informacji na temat ogniw znajduje się w rozdziałach:

	Umowny kierunek prądu elektrycznego
	Prawo Ohma
	S iła elektromotoryczna ogniwa,
	O pór wewnętrzny ogniwa
	P rawo Ohma dla ogniw.