Kąty padania, odbicia, załamania

Umowa dotycząca nazywania kątów padania, odbicia i załamania jest dość specyficzna i dlatego często myli się niektórym osobom. Dlatego tutaj zostanie ona nieco dokładniej omówiona.

Normalna do powierzchni

Przy nazywaniu kątów związanych z biegiem promieni świetlnych przyjmuje się zasadę, że kąty są liczone nie od powierzchni, ale od linii do powierzchni prostopadłej, czyli od tzw. normalnej.

Kat padania

Kąt padania jest liczony od normalnej do powierzchni - tutaj kątem padania jest kąt α.

Przykłady:

	gdy światło pada na powierzchnię prostopadle, to mówimy, że kąt padania wynosi 0 (zero).
	gdy promień "ślizga się" po powierzchni (biegnie równolegle do niej), to kąt padania dla takiego przypadku wynosi 90°.

Kat odbicia

Podobnie jest z kątem odbicia β, co jest widoczne na rysunku poniżej:

Kat załamania

I oczywiście kąt załamania - β - też jest liczony od normalnej.