|
|
Układ inercjalnyZe wszystkich układów odniesienia najbardziej podstawowym dla fizyki jest układ inercjalny (określanego też jako układ „inercyjny”). Układ ten posiada pewną szczególną własność. Otóż dla ciał obserwowanych z poziomu tego układu zachodzi: Gdy na ciało nie działają żadne siły zewnętrzne, lub działające siły równoważą się, wtedy ciało to pozostaje w spoczynku, lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym. Inaczej mówiąc, w układzie inercjalnym przyspieszenie pojawia się tylko jako rezultat działania (niezrównoważonej) siły. Gdy nie ma siły zewnętrznej
Gdy w układzie inercjalnym pojawi się siła zewnętrzna
Tylko w układzie inercjalnym powyższe wynikania są słuszne! Uwaga! Częsty błąd!Należy dokładnie wniknąć w trudne pojęcie układu inercjalnego.
Część osób po tych tłumaczeniach może sądzić, że w układzie
inercjalnym nie mogą działać siły zewnętrzne... |
|
W układach nieinercjalnych...Bo z kolei w układach nieinercjalnych możemy mieć ruch przyspieszony jakiegoś ciała bez działania sił, lub ciało może być w spoczynku, choć działa na niego niezrównoważona siła. Osoby stykające się z problemem po raz pierwszy zadadzą sobie
zapewne dość oczywiste pytanie: |
Instrukcje
nauczyciela do zachowania na maturze: - w czasie matury wolno jest mieć jedynie długopis i dokument potwierdzający tożsamość. Ewentualnie można mieć maskotkę i jakieś nie budzące podejrzeń drobiazgi. Kanapki zostaną wam rozdane. Gorące napoje też. Pytanie z sali: |
|
Do czego służy pojęcie układu inercjalnego?Pojęcie układu inercjalnego ma jeden podstawowy cele (oprócz męczenia uczniów szkole nauką z nim związaną ;-))).). Układ inercjalny ustala punkt wyjścia do rozważań nad ruchem i przyczynami, dla których ten ruch zachodzi tak, a nie inaczej. Czyli dopiero od momentu "posiadania" układu inercjalnego, jako podstawy do widzenia świata, będziemy w stanie wystartować z ustalaniem związku między siłą, a przyspieszeniem. Gdybyśmy nie mogli ustalić na początek tego, że z braku siły można wnioskować brak przyspieszenia, to bez sensu byłoby zastanawianie się nad tym, jaka siła powoduje jakie przyspieszenie (mogłoby być przecież dowolne). A wtedy nie moglibyśmy wprowadzić II zasady dynamiki, dzięki której powstała niemal cała mechanika klasyczna.
|
||
