|
|
Obliczanie siły wypadkowej - przypadek 3Siły składowe są skierowane pod kątem względem siebieZałóżmy, że początkowo mamy dwie siły: F1 i F2, które mają różne kierunki. Mogą też różnić się wartościami.
Znajdziemy ich siłę wypadkową. W tym celu. 1. przesuniemy drugi wektor (równolegle) tak, aby jego początek pokrył się z końcem pierwszego wektora (stosujemy tzw. metodą trójkąta). 
2. Narysujemy siłę wypadkową, która będzie miała początek w początku pierwszego wektora i koniec, w końcu drugiego wektora
Z tej konstrukcji widać, że w takim przypadku długość wektora siły wypadkowej zależy od długości wektorów składowych w sposób dość skomplikowany. W szczególności nie jest ona najczęściej ani sumą, ani różnicą długości wektorów składowych: Obliczenia na liczbachDługość wektora siły wypadkowej jest tu funkcją zależną od kąta pomiędzy wektorami sił F1 i F2. Można ją obliczyć z twierdzenia kosinusów.
|
