Równia - wstęp |
|
Wzór końcowy na przyspieszenie klockaPo wyrażeniu składowych siły ciężkości przez funkcje trygonometryczne kąta nachylenia równi otrzymaliśmy wzór gotowy do podstawienia.
Teraz wzór na P+ (P+ =P ∙cos α) użyjemy dodatkowo do obliczenia siły tarcia. Skorzystamy przy tym ze wzoru definiującego współczynnik tarcia: gdzie T jest wartością siły tarcia, a N jest wartością siły dociskającej trące powierzchnie. Z wzoru tego, po pomnożeniu obu stron równania przez N, otrzymujemy:
W naszym wypadku za docisk klocka do równi odpowiada składowa prostopadła siły ciężkości.
Podstawiamy wyrażanie na P+
Ostatecznie mamy więc wartość siły tarcia klocka zsuwającego się z równi (ten wzór jeszcze się przyda!):
Teraz zarówno tarcie, jak i siłę ściągającą podstawimy do wzoru na siłę wypadkową:
Po wyciągnięciu P przed nawias otrzymamy bardziej zwartą postać siły wypadkowej:
Aby siła ta zawierała jedynie wielkości dane trzeba na koniec podstawić wartość siły ciężkości:
Zatem (Wynik 1!):
Jest to szukany przez nas wzór na siłę wypadkową. Aby obliczyć przyspieszenie klocka, trzeba skorzystać z 2 zasady dynamiki Newtona: Po podstawieniu w miejsce Fwypadkowa otrzymanego wzoru uzyskamy : Teraz m się skraca i otrzymujemy wzór ostateczny:
Ufff!!! Mamy wynik! :) W następnym rozdziale jednak pozostanawiamy się nieco głębiej nad jego sensem. |
|