|
Jak to napisano w rozdziale poświęconym podstawom
definicji pracy, rzeczywista wartość pracy zależy od wartości
działającej siły, przesunięcia, a także kąta jaki tworzy ta siła
z przesunięciem.
Wartość pracy, z uwzględnieniem kąta między siłą i przesunięciem, można też obliczyć ze wzoru: W = F · S · cos (kąta między wektorem siły, a wektorem przesunięcia) (powyższa procedura mnożenia wartości wektorów i kosinusa kąta między nimi jest określana jako mnożenie skalarne wektorów).
Wzór ten powstaje z wzorów podanych wcześniej dzięki zastąpieniu składowej siły w kierunku przesunięcia:
lub odpowiednio:
(kosinus_kąta odnosi się do kąta pomiędzy siłą, a przesunięciem). Praca jako iloczyn skalarny wektorów siły i przesunięciaPowyższy zapis: W = F · S · cos (kąta między wektorem siły, a wektorem przesunięcia) - odpowiada dokładnie definicji iloczynu skalarnego dwóch wektorów. Wnioskować z tego można, że zwięźlej da się zapisać definicję pracy w notacji wektorowej: Ten zapis to nic innego, tylko zwięzłe zapisanie faktu, że wartość pracy jest iloczynem wartości wektorów siły i przesunięcia oraz kosinusa kąta między tymi wektorami. |